Learn from mistakes' - ഏതു കൊച്ചു കുട്ടിയും അതികായനും ഒരു പോലെ മനസ്സില് ഓര്ത്തിരിക്കേണ്ട ആപ്ത വാക്യം. ആ പറഞ്ഞതിന്റെ പ്രാധാന്യം എന്താണെന്നു അറിയാതെ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിക്കൂട്ടി പടച്ചു വിടുന്നവരുടെ മുന് നിരയില് തന്നെ സ്ഥാനം പിടിക്കുന്ന രണ്ടു പ്രധാന സംവിധായകരായി മാറിയിരിക്കുന്നു ഷാജി കൈലാസും ഫാസിലും.
എന്താണ് അവരുടെ സിനിമയുടെ 'കഥ' എന്ന് അവര്ക്ക് തന്നെ വല്ല പിടിയും ഉണ്ടോ എന്ന് സംശയം തോന്നുന്നു. കുറച്ചധികം വര്ഷങ്ങളായി രണ്ടു പേരും കഥയില്ലായ്മയുടെയും സൂപ്പര് താര പരിവേഷങ്ങളുടെയും മായാ പ്രഭാവത്തില് സ്വയം ബോധമില്ലാതെ ഒന്നിന് പുറകെ മറ്റൊന്നായി ഇത്തരം പടച്ചു വിടലുകള് തുടങ്ങിയിട്ട്. നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ രണ്ടു പേരെയും ഒന്ന് ചിക്കി ചികഞ്ഞു പരിശോധിച്ചാല് ലഭിക്കുന്ന സാമ്യത ഒരേ ഒരു കാര്യം തന്നെ- 'രണ്ടു പേരും തങ്ങളുടെ തെറ്റുകളില് നിന്ന് ഒന്നും നേരാം വിധം പഠിക്കാന് ഇതേ വരെ തയ്യാറായിട്ടില്ല.'
ഫാസിലിന്റെ കാര്യം മാത്രം എടുക്കുകയാണെങ്കില്, അദ്ധേഹത്തിന്റെ മേല് അനിയത്തി പ്രാവിന്റെ ഭൂത ബാധ കയറിയിട്ട് കുറെ നാളായി. ഇത് വരെയായിട്ടും ആ 'കിക്ക് ' ഇറങ്ങിയിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. 'മണിച്ചിത്രത്താഴും' 'നോക്കെത്താ ദൂരത്തും' 'പപ്പയുടെ സ്വന്തം അപ്പൂസും' എടുത്തത് ഫാസില് തന്നെ ആണോ എന്ന് വരെ ആളുടെ സമീപ ചിത്രങ്ങള് കാണുമ്പോള് സംശയം തോന്നുന്നു.
'രണ്ജി പണിക്കരും' 'രഞ്ജിത്തും' കൈ വിട്ടതോടെ ഷാജി കൈലാസ് എന്ന സംവിധായകനും തന്റെ മുന് ചിത്രങ്ങളുടെ ആവര്ത്തന വിരസതയിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തി. സൂപ്പര് താരങ്ങളുടെ വക കുറച്ചു വളിപ്പ് 'punch dialogues' ഉം action sequence ഉം, പിന്നെ don max നെ ക്കൊണ്ട് കുറച്ചു എഡിറ്റിംഗ് gimmick കളും ചെയ്യിപ്പിച്ചാല് എല്ലാം തികഞ്ഞ ഒരു സിനിമ ആയി എന്ന മൂഡ ധാരണയിലാണ് കുറെ നാളുകളായി ഈ സംവിധായകന്. ഈ രണ്ടു പേരെയും തേടി ഇപ്പോഴും producers നടക്കുന്നത് കാണുമ്പോള് malayala cinema producers വെറും പൊണ്ണന്മാര് ആണോ എന്ന് തോന്നി പോകുന്നു.
സിനിമ എന്നത് സംവിധായകന്റെ കലയാണ്. അത് എത്ര മാത്രം തന്മയത്വത്തോടും പുതുമയോടും കൂടി അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലാണ് സംവിധായകന് തന്റെ കഴിവ് പുലര്ത്തേണ്ടത്. നിരവധി കലാ രൂപങ്ങളുടെ സമഞ്ജസ സമ്മേളനമായ ഈ കലാ രൂപത്തെ വൈവിധ്യവും ഈടുറ്റതുമായ മികച്ചൊരു കഥാ സൃഷ്ടിയുടെ strong support ഓടു കൂടി പ്രേക്ഷകരെ പുതിയ തലങ്ങളിലേക്ക് പിടിച്ചുയര്ത്തുന്ന treatment കളിലേക്ക് മലയാള സിനിമയെ നയിക്കുവാനായി പുത്തന് ചിന്ത ധാരകളും അനുഭവങ്ങളും കൈ മുതലായുള്ള നല്ല സംവിധായകരും എഴുത്തുകാരും techniciansമാരുമെല്ലാം കൂടുതലായി കടന്നു വരേണ്ട സമയം നന്നേ അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.
എന്താണ് അവരുടെ സിനിമയുടെ 'കഥ' എന്ന് അവര്ക്ക് തന്നെ വല്ല പിടിയും ഉണ്ടോ എന്ന് സംശയം തോന്നുന്നു. കുറച്ചധികം വര്ഷങ്ങളായി രണ്ടു പേരും കഥയില്ലായ്മയുടെയും സൂപ്പര് താര പരിവേഷങ്ങളുടെയും മായാ പ്രഭാവത്തില് സ്വയം ബോധമില്ലാതെ ഒന്നിന് പുറകെ മറ്റൊന്നായി ഇത്തരം പടച്ചു വിടലുകള് തുടങ്ങിയിട്ട്. നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ രണ്ടു പേരെയും ഒന്ന് ചിക്കി ചികഞ്ഞു പരിശോധിച്ചാല് ലഭിക്കുന്ന സാമ്യത ഒരേ ഒരു കാര്യം തന്നെ- 'രണ്ടു പേരും തങ്ങളുടെ തെറ്റുകളില് നിന്ന് ഒന്നും നേരാം വിധം പഠിക്കാന് ഇതേ വരെ തയ്യാറായിട്ടില്ല.'
ഫാസിലിന്റെ കാര്യം മാത്രം എടുക്കുകയാണെങ്കില്, അദ്ധേഹത്തിന്റെ മേല് അനിയത്തി പ്രാവിന്റെ ഭൂത ബാധ കയറിയിട്ട് കുറെ നാളായി. ഇത് വരെയായിട്ടും ആ 'കിക്ക് ' ഇറങ്ങിയിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. 'മണിച്ചിത്രത്താഴും' 'നോക്കെത്താ ദൂരത്തും' 'പപ്പയുടെ സ്വന്തം അപ്പൂസും' എടുത്തത് ഫാസില് തന്നെ ആണോ എന്ന് വരെ ആളുടെ സമീപ ചിത്രങ്ങള് കാണുമ്പോള് സംശയം തോന്നുന്നു.
'രണ്ജി പണിക്കരും' 'രഞ്ജിത്തും' കൈ വിട്ടതോടെ ഷാജി കൈലാസ് എന്ന സംവിധായകനും തന്റെ മുന് ചിത്രങ്ങളുടെ ആവര്ത്തന വിരസതയിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തി. സൂപ്പര് താരങ്ങളുടെ വക കുറച്ചു വളിപ്പ് 'punch dialogues' ഉം action sequence ഉം, പിന്നെ don max നെ ക്കൊണ്ട് കുറച്ചു എഡിറ്റിംഗ് gimmick കളും ചെയ്യിപ്പിച്ചാല് എല്ലാം തികഞ്ഞ ഒരു സിനിമ ആയി എന്ന മൂഡ ധാരണയിലാണ് കുറെ നാളുകളായി ഈ സംവിധായകന്. ഈ രണ്ടു പേരെയും തേടി ഇപ്പോഴും producers നടക്കുന്നത് കാണുമ്പോള് malayala cinema producers വെറും പൊണ്ണന്മാര് ആണോ എന്ന് തോന്നി പോകുന്നു.
സിനിമ എന്നത് സംവിധായകന്റെ കലയാണ്. അത് എത്ര മാത്രം തന്മയത്വത്തോടും പുതുമയോടും കൂടി അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലാണ് സംവിധായകന് തന്റെ കഴിവ് പുലര്ത്തേണ്ടത്. നിരവധി കലാ രൂപങ്ങളുടെ സമഞ്ജസ സമ്മേളനമായ ഈ കലാ രൂപത്തെ വൈവിധ്യവും ഈടുറ്റതുമായ മികച്ചൊരു കഥാ സൃഷ്ടിയുടെ strong support ഓടു കൂടി പ്രേക്ഷകരെ പുതിയ തലങ്ങളിലേക്ക് പിടിച്ചുയര്ത്തുന്ന treatment കളിലേക്ക് മലയാള സിനിമയെ നയിക്കുവാനായി പുത്തന് ചിന്ത ധാരകളും അനുഭവങ്ങളും കൈ മുതലായുള്ള നല്ല സംവിധായകരും എഴുത്തുകാരും techniciansമാരുമെല്ലാം കൂടുതലായി കടന്നു വരേണ്ട സമയം നന്നേ അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.
0 comments:
Post a Comment